1 | |
HStAOrient5a: 94v ʿibādu llāhdan maʿdūddur. Nāgāh bunlar bu sözde iken // bir ġubār ẓāhir olub şaqq‑i rūzgār ile içinde [bir süvār‑i] ẕū // l‑vaqār belürdi ki zīr‑i rānında burāq ve miyānında tīġ‑i // berrāq tāc‑i şāhī giyüb niṭāq‑i pādişāhī baġlanmış. Meger // ol süvār ḫalīfe‑i zamān Hārūn er‑Reşīd idi ki şikār // ardınca ḫadem[e] ü ḫaşeminden baʿīd olmış idi. Bu iki // ġulāma gelüb selām vėrdi. İqbāl‑i tāmm ile ʿaleyk // aldılar. Hārūn firāsetle kiyāsetlerini bilüb ve ṣoḥbetlerine // rāġıb olub eyitdi: Min ayna aqbaltumā? Ġulām‑i ʿarabī eyitdi: // Min ẓulumātin s̱alās̱in. Yaʿnī ẓulmet‑i baṭn ve ẓulmet‑i raḥm [ve ẓulmet‑i] meşīme. // Hārūn eyitdi: Rāh‑i ṣavāb qanġısıdur? Ġulām‑i ʿarabī eyitdi: // Ḏāka yušāru ilayhi bi‑laṭāʾifi l‑ʿuqūli wa‑lā yudraku // bi‑ẓawāhiri d‑dalīl. yaʿnī rāh‑i maʿrifete işāret ėtdi. Şiʿr: // Suḫan kan az damāġ hūšmand ast Girān‑i taḥta s̱‑s̱arā āyad // buland ast. Nes̱r: Hārūn er‑Reşīd bu civāndan böyle pīrāne // kelimātı baʿīd görüb: Ibnu man anta yā ġulām? dėdi. // Ġulām eyitdi: Ibnu raǧulin wa‑mraʾatin. Hārūn eyitdi: Andan // suʾāl ėtmezem. Kam laka mina s‑sinīn? Ġulām eyitdi: As‑sinūna // kulluhu li‑llāhi taʿālā. Hārūn eyitdi: Kam taʿuddu mı bundan suʾāl |